Een risico-averse houding bij het prioriteren van risico’s is aan te bevelen volgens de besliskundige inzichten van Daniël Kahneman. Maar wat bedoelt de besliskunde eigenlijk met risicoaversie? En hoe kan het koppelen van het begrip risicohouding aan de risicomatrix helpen bij de onderbouwing van de risicobereidheid van een onderneming?